Podsumowanie roku dwa tysiące dźwięcznego CZĘŚĆ II

Google jak wiadomo ma bardzo specyficzny sposób wyszukiwania wyników, tak bardzo, że zacząłem się łapać za głowę, co miał na myśli człowiek, który wpisując szukane hasła zawędrował na mojego bloga. Mnie to akurat cieszy, że zawędrował, bo może został na dłużej lub nawet na stałe? Nie zmienia to jednak faktu, że przy niektórych chciało mi się płakać, a przy niektórych nawet uśmiechnąć, właśnie uśmiechnąć, a nie uśmiać. Nie pamiętam już, czy i takie się zdarzały, ale chyba nie. Klucze wyszukiwania, bo o nich mowa, potrafią być złudne niczym piaski pustyni. Złudne niczym youtube, który potrafi z interesującego nas punktu A wyrzucić na punkt B, daleki od naszego zainteresowania, o ile jednak jeszcze jest to muzyka w ramach metalu albo rocka, jest w porządku, gdy trafiamy na filmiki bez treści i nieśmieszne żarty, lub co gorsza na gagnam style już tak fajnie nie jest. Z google jest podobnie, ile razy szukałem czegoś i znaleźć nie mogłem za cholerę... ciekaw jestem doprawdy, czy osoby, które szukały tego konkretnego wyniku znalazły to, czego szukały. Również u mnie. Oto zestawienie najciekawszych, moim zdaniem, kluczy wyszukiwania w roku dwa tysiące dźwięcznym, z komentarzem. Moim komentarzem...

Podsumowanie roku dwa tysiące dźwięcznego CZĘŚĆ I

Minął kolejny rok. Wyczekiwany koniec świata nie przyszedł, a rok dwa tysiące dźwięczny to był rok niezwykły i dla mnie bardzo dobry. Zarówno pod względem koncertowym, jak i płytowym, chyba nawet bardziej obfitszy, niż w dwóch tysięcy jesieni. Długo jeszcze będę opisywał płyty z cyfrą 2012, na równi płyt z cyfrą 2013 obok tytułu. Nowy rok też będzie miał swoją nazwę, i już oficjalnie mogę ogłosić, że zaczynamy rok dwa tysiące trzeszczący. Taki, co trzeszczy. Co trzeszczeć będzie.

Podsumowanie odchodzącego roku dźwięcznego, choć jak już wspomniałem, nie uciekniemy od niego zbyt prędko, to nie tylko kategorie i figurujące pod nimi płyty polskie i zagraniczne, ale także wzrost frekwencji oraz rozszerzenie się redakcji bloga, do dwóch osób, dlatego przypuszczam, że w przyszłym będzie także podsumowanie roku zrobione przez Marcina Wójcika. Jednakże jak zapewne zauważyliście, tegoroczne podsumowanie ma dopisek "Część I", bowiem będzie też druga, ale czego będzie dotyczyć nie zdradzę, dopóki się nie pojawi. Przypomnę też, że cyfry w kategoriach w poniższym zestawieniu są jedynie liczbami porządkowymi i nie odnoszą się do pierwotnych ocen czy ustaleń, zgodnie z założeniami działu "Oceny" na mocy którego, pierwotne oceny przestają obowiązywać.

W niniejszym zestawieniu zaś, możecie przeczytać tytuły płyt, które mnie zachwyciły, poruszyły lub rozczarowały. Nowością jest dział poświęcony najlepszym utworom, podział na LP i EP oraz zestawienie płyt, których w tym roku nie zdołałem opisać, ale na pewno do nich (i nie tylko tych wymienionych) wrócę w pierwszych miesiącach nadchodzącego roku. 

WNS XIX: The Spouds, Cats On The Sun

The Spouds

Cats On The Sun

Końca świata znowu nie było, a to oznacza, że jeszcze wiele płyt przed nami do posłuchania i naturalnie (chwała Bogom!) do opisania (kilka tegorocznych wciąż czeka na swoją kolej i dostanie swoją szansę na tekst już w roku następnym). Z kolei, w dwóch ostatnich w tym roku recenzjach przyjrzę się dwóm polskim płytom: warszawskiemu The Spouds i ich płycie "Paxil", debiutowi trójmiejskiego Cats On The Sun, czyli "Czereśniowemu Albumowi". To także, ostatnia w tym roku, już dziewiętnasta, część cyklu: "W Niewielu Słowach"...

Niematotamto - Żółć (2012)

Na WAFP na wstępie była zgrywa, a ja się zgrywać nie zamierzam. Panów jest dwóch, a projekt o pisanej razem intrygującej nazwie istnieje z przerwami od 2003 roku. Grają instrumentalnego rock'n'rolla, okraszonego noise'em i shoegaze i samplami z filmów. Znacie muzykę Freda Buscalione?

Dead Snow Monster - I Wanted To See A Monster (2012)

Napisał: Marcin Wójcik

Dead Snow Monster, wrocławska grupa powstała szóstego grudnia 2009 roku. Charakterystyczną cechą zespołu jest minimalistyczna forma i brudne, garażowe brzmienie. Po dwóch wydanych epkach przyszedł czas na debiutancki album, który miał swoją premierę 3 października 2012. „I Wanted To See A Monster” trafił wreszcie i do naszych uszu.  Oto, co dobrego przygotowali…

R24/52: California Stories Uncovered (Desdemona, Gdynia, 16.12.2012)

California Stories Uncovered

Wrócili po prawie dwóch i pół roku milczenia. Koncertem w tczewskiej Trąbie i w gdyńskiej Desdemonie przypomnieli bowiem o swoim istnieniu, w nowym czteroosobowym składzie. Jak się prezentuje pierwsza swego czasu polska grupa post-rockowa u progu nowego roku? Nie ma co ukrywać, że znakomicie...

Nataria Kraudia: Jeśli nie idziesz do przodu, to znaczy, że się cofasz - wywiad

Marcin Wójcik rozmawia z Michałem Mezgerem, słupskim muzykiem, gitarzystą i wokalistą zespołu Struggle With God (recenzja), animatorem słupskiej Sceny i twórcą instrumentalnego Nataria Kraudia (recenzja). W wywiadzie przeprowadzonym 25 września Michał Mezger opowiada Marcinowi o swoim projekcie, inspiracjach i innych zespołach w których występuje i tworzy:

Lupus Winter Fest II (17.01.2013, Hi-Fi, Gdańsk) Update I

Strona wydarzenia na facebooku dostępna pod tym adresem: facebook LWF II .

Plakat wkrótce!

Lulu Again: Brachiosauride po całości

Jeśli uważasz, że "Lulu" Lou Reeda i Metallici to zła płyta, nie przesłuchałeś jej ani razu w całości, to nie czytaj tego artykułu. "Lulu" nie była może płytą  genialną czy przełomową, ale z całą pewnością była ciekawą próbą przepchnięcia podobnego grania do świadomości słuchaczy muzyki metalowej. Owszem, jak większość, mocno ją zjechałem, ale ilekroć do niej wracam, a wracam, zaczynam doceniać jak kapitalny to materiał, za każdym kolejnym puszczeniem podoba mi się jeszcze bardziej. Tak, jestem masochistą jeśli chodzi o muzykę - słucham dużo i rzeczy bardzo różnych. I nie zamierzam ponownie opisywać "Lulu", a opowiedzieć (zainteresowanym) o grupie Brachiosauride, która niedawno wydała swój drugi album studyjny...

Dice - Stara Historia (2012)

Na początku istnienia tego bloga już pisałem o grupie Dice, i to nawet dwukrotnie, z tą różnicą, że było to o nieistniejącym już szwedzkim zespole z lat 70 ubiegłego wieku. Nie dawno zaś otrzymałem płytę ze Stargardu Szczecińskiego od zespołu, który nazywa się... Dice i nie ma ze Szwedami nic wspólnego, oprócz nazwy. Polski Dice to ostre, nieco staromodne granie z polskimi tekstami...

C4030 - C4030 EP (2012)

Przepiękna okładka płyty w całej okazałości

Zaśnieżyło, zrobiło się mroźno. Tymczasem gdyński kwartet C4030 właśnie wydał swoją pierwszą płytę studyjną, która jest... propozycją wiosenno-letnią. Gdy pisałem w grudniu zeszłego roku o ich debiutanckim albumie koncertowym dla WAFP (tutaj), stwierdziłem, że studyjne nagrania mogą stracić dużo uroku i swoistego rodzaju spontaniczności. I jak często się w życiu zdarza - pomyliłem się...

R23/51: Stonamite Fest I (8.12.2012, Desdemona, Gdynia)

Pierwsza odsłona nowej cyklicznej imprezy stonerowej w Trójmieście na pewno rozgrzała nie jednego wielbiciela takiego grania. Już same nazwy zebrane na jego pierwszą edycję potrafiłyby ogrzać każdego zmarźlucha, a zagrały: poznański Snake Thursday, słupski Struggle With God, krakowski Purple Haze Ensemble, starogardzki Sautrus oraz grupa z dalekiej północy, szwedzka wisienka na torcie: Captain Crimson…

Kilka słów o niedocenianych ścieżkach dźwiękowych

Napisał: MaKaB

Zapewne większość czytelników tego bloga jest w stanie wymienić przynajmniej kilku kompozytorów muzyki filmowej (instytucje pokroju Williamsa bądź Zimmera) lub konkretne ścieżki dźwiękowe, które zapadły głęboko w pamięć. Muzyka ilustrująca dzieła kinematografii ma ugruntowaną pozycję, budzi duże zainteresowanie, jest przedmiotem badań i analiz krytyków. Od pewnego czasu wyrasta obok niej bardzo zbliżony, często wręcz bliźniaczy nurt, którą można umownie nazwać "muzyką grową", a dokładniej mam na myśli ścieżki dźwiękowe z gier komputerowych oraz konsolowych. 

RXIV: Budgie – Never Turn Your Back On a Friend (1973)

Napisał: Marcin Wójcik

Trzeci album tej walijskiej grupy jest według mnie najciekawszym w ich dyskografii. Zawiera bowiem utwory, które trwale wpisały się w historię rocka. Wywarł na mnie duży wpływ jako muzyka, a ponadto zbliża się nieuchronnie do magicznej „czterdziestki”…

Pomelo Taxi - Pomelo Taxi (2012)

Napisał: Marcin Wójcik

Cytrusowa taksówka wydała długo oczekiwany pełnometrażowy debiut. Nie da się ukryć, że jest to debiut naprawdę świetny...

Northern Plague: "Nie jesteśmy wieszczami" - wywiad

Grupa Northern Plague

Półtora roku temu pisałem o bardzo udanej epce białostockiej black metalowej kapeli Northern Plague (recenzja tutaj). Od tamtego czasu grupa zagrała wiele udanych koncertów i z okazji ich ostatniej wizyty w Trójmieście, postanowiłem uzupełnić fragment o ich historii, który w recenzji był trzeba przyznać dość skąpy. Bezpośrednio po ich koncercie w gdyńskim Uchu, gdzie wystąpili przed grupą Vader, miałem zaś okazję porozmawiać z Bartkiem "Fenrisem" Chrulskim - wokalistą i gitarzystą zespołu, który opowiada o tym jak gra się z Vaderem, oraz zdradza kilka szczegółów o pierwszej pełnometrażowej płycie swojego zespołu.

Lupus Winter Fest II (17.01.2013, Hi-Fi, Gdańsk)

Dokładnie 17 stycznia 2011 roku na łamach bloga LupusUnleashed znalazł się pierwszy wpis, a w rok później (18.02.2012 w gdańskim klubie Infinium) z miesięcznym poślizgiem z przyczyn technicznych odbyła się pierwsza edycja Festu. W ciągu tych dwóch lat wydarzyło się wiele dobrego, przeprowadziłem kilka ciekawych wywiadów i przesłuchałem masę świetnych płyt. Podobnie jak w zeszłym roku pragnę zaprosić wszystkich na koncert będący hołdem dla Was - słuchaczy i czytelników, ale także dla zespołów.  

Z tej okazji 17 stycznia 2013 roku w gdańskim klubie Hi-Fi odbędzie się druga odsłona LupusWinterFest - specjalnego koncertu z okazji dwóch lat istnienia bloga. W poprzednim hasłem przewodnim była różnorodność naszego trójmiejskiego środowiska muzycznego, w tym roku postawiłem na gatunek jakim jest szeroko pojęty heavy metal, związku z tym wystąpią następujące trójmiejskie zespoły: Sinsinate, Hateseed, Stealer i Carnage.

Hunter: "Z Saimonem mamy same problemy…" - wywiad

W niedzielę, 25 listopada zaraz po koncercie grupy Hunter w gdyńskim Uchu (relacja do poczytania m. in. tutaj) miałem okazję porozmawiać na backstage’u klubu z Jelonkiem, Saimonem , Drakiem i Darayem (czyli prawie całym składem zespołu). W obszernym wywiadzie muzycy opowiadają mi o swojej aktualnej trasie, o najnowszej płycie, o tym jak fantastycznie nagrywa się poza studiem oraz śmieją się sami z siebie.

R22/50: „The Power Within” Europe Tour 2012 (30.11.2012, Gdynia, Ucho)

Marc Hudson

Ostatni koncert tej jesieni w gdyńskim Uchu  i ponownie pozmiatane. Brytyjski DragonForce przyjechał do Polski po raz drugi, ale po raz pierwszy zagrali w Trójmieście. Po raz pierwszy też wystąpił w Polsce ze swoim nowym wokalistą, niezwykle utalentowanym młodym Marciem Hudsonem. 

R21/49: Back to the Black Tour 2012 - Vader + goście (29.11.2012, Gdynia, Ucho)

Przedostatni wielki koncert tej jesieni, w dodatku z konkurencją. W gdyńskim klubie Pokład grała łódzka Coma, tymczasem kawałek dalej, w gdyńskim klubie Ucho przetoczył się huragan ciężkich brzmień. I chyba jestem skłonny twierdzić, że w tym wypadku zdecydowanie wygrało Ucho.

R20/48: Hunter, KaAtaKilla (25.11.2012, Gdynia, Ucho)

Lupus z Drakiem

Co roku Hunter w ramach jesiennej trasy koncertowej przyjeżdża do Trójmiasta, tym razem jednak odwiedzili nas w ramach promocji właśnie wydanego piątego albumu studyjnego „Królestwo”.  Ja miałem okazję widzieć ich na żywo po raz trzeci, ale po raz pierwszy miałem okazję posiedzieć z muzykami Huntera na backstage’u i porozmawiać. A sam koncert? Magiczny i absolutnie fenomenalny… i na tym mógłbym skończyć, ale i tak napiszę więcej:

WNS XVIII: „Jestem Artystą, mam duże ego”

Jakiś czas temu napisałem nieprzychylnie o pewnej trójmiejskiej grupie heavy metalowej, nie żebym mieszał ją z błotem, bo nie lubię tego robić i nigdy tego nie zrobiłem, po prostu wyraziłem swoją dość ostrą opinię, opartą również o zdanie pewnej silnej grupy przeciwników tegoż. Jestem w stanie zrozumieć, że ów zespół się z krytyką zgadzać nie musi, ale nie jestem w stanie milczeć, gdy oczernia się mnie i przypisuje słowa, których nigdy nie napisałem. Nie jestem w stanie milczeć w sytuacji, kiedy kłamie się w żywe oczy, mówi coś co jest nieprawdą. Nie chciałem o tym pisać, ale zostałem zmuszony i zamierzam bronić swojego zdania.

Tundra - Anekumena EP (2012)

Tundra - projekt Dawida Adrjanczyka i Krzysztofa Joczyna całkiem niedawno wydał swoją pierwszą oficjalną płytę. Można powiedzieć, że szamani syberyjskich bezkresów ponownie przebudzili się ze snu i zaklinają niebo i ziemię swoimi dźwiękami. Dźwiękami niełatwymi i trudnymi w odbiorze...

WNS XVII: Nataria Kraudia, Disweather

I znów, dwa różne odmienne projekty, oba krótkie, ale i tym razem oba z Polski. Warto też dodać, że oba to ponownie zespoły z Pomorza: w siedemnastym "W niewielu słowach" zostaną opisane słupski Nataria Kraudia oraz gdański Disweather...

WNS XVI: Trupa Trupa, IdiotHead

Trupa Trupa podczas jednego ze swoich koncertów

IdiotHead podczas jednego ze swoich koncertów

Dwa różne polskie miasta i dwa różne zespoły. Jeden z materiałem starszym, a drugi z tegorocznym. Oba bawiące się konwencją. Jeden (zresztą kolejny w ostatnim czasie) grający jakby uciekł z lat 60 i 70, a drugi szukający nowych tożsamości i środków artystycznego wyrazu w szeroko pojętym rockowo-metalowym graniu. W kolejnej, szesnastej części cyklu zapraszam do poczytania o gdańskiej grupie Trupa Trupa i wrocławskim IdiotHead, który zrodził się z innego wrocławskiego zespołu CO.IN...

WNS XV: Struggle With God, Civil War

Dwa kraje i dwa krótkie wydawnictwa będące zapowiedzią pełnego materiału. Polacy i Szwedzi. Oba zespoły prezentujące mieszankę stylistyczną i to w dość ciekawy sposób, oba jednak pozostawiajace jeszcze sporo do życzenia. Słupski Struggle With God w piętnastej części cyklu W niewielu słowach w pewnym sensie zmierzy się z Civil War, zespołem byłych muzyków Sabatonu. W pewnym sensie, bo granie wszak jest zupełnie inne...

Destructive Daisy - Destructive Daisy EP (2012)

Cztery dziewczyny z mojego miasta: Gdyni i punk rock. Na mojej twarzy pojawił się złośliwy uśmieszek, zaciekawienie wzrosło gdy doczytałem się, że miksował Michał Miegoń - jeden z dwóch ludzi w Trójmieście, którzy najlepiej znają się na brudnym brzmieniu. To, co dziewczyny grają to nic nowego, a jednak jest jakiś magnes, który zdaje się przyciągać, mimo, że punk rock to kompletnie nie moja działka. 

Piotr Rogucki - 95-2003 (2012)

Tekst pierwotnie pojawił się na Uwolnij Muzykę.

Rogucki idzie za ciosem, szkoda tylko, że album złożony z jego starych kawałków to niewypał. Utwory, które wokalista Piotr Rogucki, znany przede wszystkim z Comy, postanowił nagrać na tę płytę nie są żadnymi nowościami. Są to kawałki zapewne doskonale znane wielbicielom głosu i tekstów Roguca i od dawna krążące po internecie jako bootlegi. Nagrane na nowo nie zachwycają. 

RXIII: This Day We Fight!

W latach 80 kiedy Arnold Schwarzenegger rywalizował z Sylvestrem Stallonem powstało kilka filmów, w których można było posłuchać specyficznych utworów. Takich, których dziś można określić mianem muzyki motywacyjnej, choć tak naprawdę taki gatunek ani nurt nigdy nie istniał. Oto opowieść o tych kilku dobrze nam znanym utworach, a także o jego współczesnych przykładach...

GARS - Gruzy Absolutu, rewizja symboli (2012)

Patetyczny tytuł, tym którzy nie znają poprzedniej płyty GARSów, może się skojarzyć z równie patetycznymi zapędami łódzkiej Comy. Jednakże jedna i druga kapela to dwa różne światy. Pierwsza płyta "Gdzie akcja rozwija się" miała premierę niemal półtora roku temu, a już niedługo będzie miał swoją premierę ich drugi album. Album zupełnie inny od swojego poprzednika, głębszy i przede wszystkim dojrzalszy...

Asia i Koty - Miserable Miaow (2012)

Jesień to nie tylko muzyka ciężka, ciemna i opowiadająca o mrocznych zakamarkach duszy i ludzkiej wyobraźni. Jesień to także dźwięki wyciszone, łagodne i melancholijne. Najnowsza płyta Asi Kuźmy należy do tej drugiej kategorii. Jest też muzyka niełatwą, ale niezwykle piękną...

R19/47: John McLaughin & The 4th Dimension (4 XI 2012, Filharmonia Bałtycka, Gdańsk)

Poszedłem z ojcem na koncert. Zwykle tego nie robię, a właściwie dawno nie robiłem: różniące się  gusta muzyczne zaczęły to niestety uniemożliwiać. Koncert odbył się w Filharmonii Bałtyckiej. Nie jestem snobem, a wielbicielem Johna McLaughina, którego nie często ma się okazję zobaczyć na żywo w Polsce i w dodatku na Wybrzeżu.

Hateseed: W marzenia trzeba wierzyć… - wywiad

Podczas koncertu grupy Hateseed w gdańskim Domu Zarazy, który odbył się 27 października, porozmawiałem z chłopakami o poważnej zmianie personalnej, jaka miała ostatnio miejsce w ich szeregach, o planach na przyszłość oraz o najnowszym albumie grupy… Kamelot. Na moje pytania odpowiadają: Łukasz Szostak, Bartek Kołodziejczyk, Jacek Serwatko oraz Michał Marcinkowski.

Wydział Filmowy: Thomas Newman - Skyfall OST (2012)

Wykład I

Uwaga! Recenzja może zawierać spoilery odnośnie fabuły filmu.

Przed Thomasem Newmanem postawiono nie lada zadanie. Spoczęło na nim nie tylko napisanie soundtracku, który będzie pasował do najnowszej części przygód Jamesa Bonda i do wcześniejszych odsłon cyklu, ale także taki, który udźwignie dziedzictwo Johna Barry'ego i jednocześnie nie będzie zbytnio odbiegał od nowego spojrzenia wypracowanego przez Davida Arnolda. Musiał stworzyć soundtrack godny pięćdziesięciu lat historii agenta 007, taki który sprosta filmowi, oczekiwaniom i będzie się bronił poza nim. Moim zdaniem udało mu się, podobnie jak Mendesowi, idealnie z tego zadania wywiązać...

R18/46: Godbite, God’s Own Prototype, Noye (28.10.2012, Desdemona, Gdynia)

Jesień na półmetku, a w Desdemonie jakby od niechcenia miesiąc październik został zakończony porządnym post-rockowym łojeniem. Szczeciński Godbite, razem z gdyńskim God’s Own Prototype i kaliningradzkim Noye porządnie bowiem skopały dupy wszystkim, którzy przyszli tego wieczora do bodaj najciekawszej w Gdyni obecnie mekki grania, nie tylko zresztą ciężkiego.

Pedal Distorsionador - Pedal Distorsionador (2012)

Brakowało mi w tym roku debiutu świeżego i bezkompromisowego, takiego którego bym słuchał z otwartą gębą i wybałuszonymi gałami ze zdumienia. Doczekałem się. Wyskoczyli jak diabeł z pudełka i pochodzą ze Straszyna. Nie wiem kiedy powstali i co robili wcześniej, ani ilu muzyków jest w składzie zespołu. Właśnie wydali swój pierwszy album i jest to naprawdę mocne, porządne granie, wywołujące naprawdę pozytywne emocje. Wreszcie, co powinienem napisać na samym początku, czerpią garściami z gitarowego, klasycznego i garażowego brudnego grania...

Thesis - Fates EP2 (2012)

Riverside... Takie było moje pierwsze skojarzenie, nie tylko gdy spojrzałem na dość ascetyczną utrzymaną w rudo-czerwonawych barwach okładkę, ale także kiedy puściłem płytę, bo materiał, który się na niej znalazł brzmi dokładnie tak, jakby to nagrał właśnie Riverside. Tymczasem ta epka, to zapowiedź drugiego albumu warszawskiego zespołu Thesis i w jej przypadku skojarzenie z Riverside bynajmniej nie jest i nie powinno być odbierane jako ślepa uliczka...

Witch Hazel - Forsaken Remedies (2012)

Sabat czarownic trwa w najlepsze, a do wieszczów i wiedźm dołączają fauny, nimfy, diabły, bersekery i wilkołaki. Zmienił się też repertuar, równie świeży i nowy zespół sięga jednak jeszcze głębiej w korzenie jesiennego mrocznego grania, a mianowicie do psychodeli lat 60 i do protodoomowych eksperymentów lat 70. Wiedźmia leszczyna, nauce znana bardziej jako Hamamelis Virginiana, czyli oczar wirginijski to nie tylko bowiem roślina stosowana w lecznictwie i kosmetologii, ale także wyśmienita grupa z miasta York w stanie Pensylwania...

Wywiad z Thesis: Chcemy, żeby Łukasz śpiewał po polsku…

Okładka płyty "Fates EP2"

Warszawski Thesis po raz drugi zawitało do Trójmiasta do gdyńskiego Bukszprytu, a ja po raz drugi miałem okazję porozmawiać z członkami tej grupy. O aktualnej trasie koncertowej, najnowszej epce i nadchodzącej drugiej pełnej płycie oraz o planach na przyszłość bardzo obszernie opowiadają gitarzysta Jerzy Rajkow-Krzywicki oraz perkusista Paweł Stanikowski.

Sautrus - Kuelmaggah Mysticism: The Prolouge EP (2012)

Wyskoczyłem przez okno, aby złapać ostatniego miotłowego stopa na Łysą Górę. Sabat Czarownic na który się udałem z młodą, krnąbrną rudowłosą czarownicą, odwiedzili znamienici celebryci swoich czasów, epoki romantyzmu, w tym sam Adam Mickiewicz, a nawet mistrz Byron. Zespół, który podczas sabatu przygrywał także niezgorszy, bo był nim pochodzący ze Starogardu Gdańskiego Sautrus, który 3 października wydał swoją debiutancką płytę...

R17/45: GARS, Thesis, Medebor (20.10.2012, Bukszpryt, Gdynia)

Minęło dziewięć miesięcy od ostatniej wizyty warszawskiego Thesis w Trójmieście i oto przyjechali ponownie – z zapowiedzią swojej drugiej płyty długogrającej. Zarówno Thesis, jak i występujące razem z nimi grupy: gdański Medebor i gdyński GARS to zespoły jak najbardziej jesienne, a ich granie wypadło tego wieczoru wyśmienicie.

Earthship - Iron Chest (2012)

Na początku było The Ocean. Wykopane i odkryte przeze mnie w jakiś dziwny, już nie pamiętany sposób. Wtedy równie niespodziewanie pojawił się, w pewnym sensie odłam, berlińskiego kolektywu, a mianowicie grupa Earthship. Debiutancki album "Exit Eden", podobnie jak płyty The Ocean zwalały z nóg i zachwycały mięsistym brzmieniem i ciekawym podejściem do cięższego grania. Niedawno miałem okazję słyszeć Earthship na żywo podczas ich jedynego występu w Polsce, w gdańskim Wydziale Remontowym, a nawet porozmawiać z nimi. A jak się prezentuje ich najnowszy album, zatytułowany "Iron Chest"? Nadszedł czas by się mu przyjrzeć, to znaczy: przysłuchać...

R16/44: Earthship, 1926 (13 X 2012, Wydział Remontowy, Gdańsk)

Spawanie metali ciężkich to nie tylko domena jesieni, ale także miejsc charakterystycznych, takich jak Wydział Remontowy w gdańskiej Stoczni. Na jedynym w Polsce, podczas swojej aktualnej trasy koncertowej promującej drugi album „Iron Chest”, wystąpił niemiecki Earthship, a supportowała go gdyńska supergrupa 1926.

Earthship: "Mój tata urodził się w Gdańsku" - wywiad

Lupus z grupą Earthship (od lewej: Sabine Oberg, Dennis Boettcher, Jan Oberg oraz Lupus)

Spawanie metali ciężkich w Wydziale Remontowym to już historia, która odżywa w murach Stoczni Gdańskiej za sprawą koncertów takich grup jak Earthship. Swój pierwszy anglojęzyczny wywiad przeprowadziłem z członkami niemieckiego zespołu. Na pytania odpowiadają: basistka Sabine Oberg, gitarzysta i wokalista Jan Oberg oraz perkusista Dennis Boettcher.

Soulspell - Hollow's Gathering (2012)

Bodaj najmniej oczekiwana premiera tego roku, jednej z najciekawszych obecnie grup parających się symfonicznym power metalem. Brazylijski Soulspell, czyli metalowa opera perkusisty Heleno Vale'a, właśnie wydał swoją trzecią płytę. Podobnie jak poprzednie skupia wokół siebie wielu znamienitych gości, a także nie sprawia zawodu.

RXII: Cytrus i Korba

Zespół Cytrus

Zespół Korba

Każdego dnia mijamy na ulicy i spotykamy ludzi, których nie znamy, ludzi którzy nie znają nas. Niektórzy nas kojarzą, a innych znamy tylko przez jakiś określony czas. Czasami nawet nie zdajemy sobie sprawy jak ważni, jak nietuzinkowi i niespotykani są Ci ludzie w naszym życiu. A kiedy sobie to uświadamiamy najczęściej jest już za późno, bo zaczyna ich braknąć, albo zwyczajnie już ich nie ma na tym świecie. Oto opowieść o dwóch niesamowitych rockowych zespołach z Trójmiasta, w których grał zmarły 31 sierpnia tego roku Marian "Maniek" Narkowicz, a z którym moja mama chodziła przez cztery lata do liceum. 

WNS XIV: Unsaint, Vates

Oba zespoły pochodzą z Polski, oba dopiero debiutują. Oba postawiły na przedsmak w postaci epki. Oba grają ciężko, nowocześnie i świeżo, choć nie odkrywają absolutnie niczego nowego. W kolejnym odcinku "W niewielu słowach" przyjrzę się i przysłucham debiutanckim wydawnictwom warszawskiego Unsaint oraz gliwickiego Vates...

R XI: The name's Bond. James Bond

James Bond 007: Sean Connery, George Lazenby, Roger Moore, Timothy Dalton, Pierce Brosnan i Daniel Craig

Nie ma chyba osoby, która by nie znała najsłynniejszego brytyjskiego agenta Jej Królewskiej Mości, czyli Jamesa Bonda 007. Dotychczas wcieliło się w niego sześciu aktorów. Obecnie gra go, szósty właśnie odtwórca tej roli, przez wielu nadal nietolerowany, Daniel Craig. 26 października będzie miała miejsce oficjalna premiera dwudziestego trzeciego odcinka serii, który nosi tytuł "Skyfall". Jednym z nierozłącznych zaś elementów każdej części jest motyw przewodni. W jedenastej "Retrospekcji" nie będę mówił o filmach senso stricte, a o utworach otwierających każdy odcinek. Spośród dwudziestu trzech takich utworów zaprezentuję kilka wybranych, moich ulubionych, po to tylko by opowiedzieć o tym, jak historia w przypadku bondowskich utworów zatoczyła koło, który w tym roku obchodzi swoje pięćdziesięciolecie.

Revival 2: Witchcraft - Legend (2012)

Przyszła kolejna jesień, a wraz z nią czas na kolejną porcję dźwięków dusznych, szeleszczących i mrocznych, w każdym razie mniej lub bardziej kojarzących się z jesienią. Na początek, najnowsza, czwarta płyta grupy Witchcraft, której warto przyjrzeć się dokładniej nie tylko w cyklu jesiennym, ale także w drugiej części cyklu "Revival" zapoczątkowanego kilka miesięcy temu okultystycznym zespołem The Devil's Blood.