WNS LXX: Caligula's Horse, Arcane

Naprzeciw wyobrażeniu, że Australia to tylko AC/DC i Airbourne

W sześćdziesiątym już WNSie czas na Caligula's Horse oraz Arcane. Z tej okazji ponownie witamy w Australii. Obie w tym roku wydały swoje trzecie płyty, a oprócz kraju pochodzenia, łączy je postać wokalisty Jima Greya. Są to zespoły raczej mało kojarzone, ale zdecydowanie warte uwagi...

R23/122: Kiev Office (26.11.2015, Wydział Remontowy, Gdańsk)

Napisał: Marcin Wójcik

Kiev Office działają już osiem lat, całkiem niedawno mieli swoje urodziny. Gdyński skład przeszedł przez ten czas wiele, ale swoją ciężką pracę wyrobił sobie świetną renomę, która na koncerty wciąż przyciąga tłumy ludzi. To już nie jest zwykła, trójmiejska kapela. To marka, której fenomenu nie trzeba już nikomu tłumaczyć. Oni są jak Coca-Cola. 26 listopada w gdańskim klubie Wydział Remontowy zagrał zespół Kiev Office. Był to ostatni koncert grupy przed półroczną przerwą.

Devil You Know - They Bleed Red (2015)

Kiedyś wydawało się płyty co roku, by przetrwać na rynku muzycznym. Dziś jest to raczej ryzykowne i niepotrzebne posunięcie, choć niektórym się udaje. W tym roku zdarzyło się kilka takich płyt, a niektóre nawet opiszemy. Jedną z nich jest drugi album grupy Devil You Know, w której udziela się były wokalista Killswitch Engage Howard Jones...

Paradygmat - Green (2015)

Jakiś czas temu pisała o nich nasza była redaktorka Lady Stoner, jednak tym razem to na mnie przypadło napisanie recenzji - wreszcie wydanego debiutanckiego albumu Paradygmatu. To dobrze zapowiadający się zespół i ciekawy debiut, ale będę musiał pokręcić nosem (i uszami)...

Sevendust - Kill the Flaw (2015)

Napisał: Łukasz Chamera

Sevendust rozpieszcza ostatnio swoich fanów. W dwa tysiące trzeszczącym dostaliśmy album „Black Out Sun”, a już rok później dostarczono nam akustyczny „Time Travelers & Bonfires”. W tym roku dostajemy kolejny album, tym razem zatytułowany „Kill the Flaw”. Czy ilość przekłada się na jakość?

Wydział Filmowy XXIV: Thomas Newman - Spectre OST (2015)

Uwaga! Tekst może zawierać spoilery odnośnie fabuły!

Dwudziesta czwarta odsłona przygód Jamesa Bonda, agenta Jej Królewskiej Mości już w kinach. Po raz drugi napisanie muzyki do filmu o najsłynniejszym szpiegu zostało powierzone Thomasowi Newmanowi. Co zmieniło się od czasu "Skyfall"? Jaki tak naprawdę jest ten "Spectre"? Wreszcie, jaka jest przyszłość 007 - o tym w... dwudziestej czwartej odsłonie Wydziału Filmowego. Zapewniam jednak, że nie była to część planu, który obmyśliłem przy stole z moją świtą w mojej supertajnej bazie na środku pustyni...

Teramaze - Her Halo (2015)

Australijski Teramaze wraca z piątym albumem studyjnym i nowym wokalistą Nathanem Peachey'em. Z całą pewnością nie należy ta grupa do szczególnie kojarzonych, ale wkrótce może się to zmienić. Po wydaniu znakomitej "Anhedonii" w 2012 będącej jej powrotem po czterech latach niebytu dali się poznać szerzej, równie udanym "Esoteric Symbolism" wydanym w dwa lata później umocnili swoją pozycję, a o najnowszym mówi się, że nim zaczęli podbój reszty świata. Czy rzeczywiście?

Leprous - The Congregation (2015)

W maju roku pięknistego ukazała się czwarta płyta studyjna Leprous. Norweska grupa to taki brat bliźniak brytyjskiego Haken. Mają na koncie cztery studyjne wydawnictwa oraz dwie płyty demo z pełnometrażowym materiałem*. Przeszli też bardzo podobną drogę jeśli chodzi o stylistykę - oba grają metal progresywny zakorzeniony w tradycji, oba zaczynały praktycznie jako zespoły grające pod Dream Theater, by nagle wypracować swoją własną rozpoznawalną charakterystykę. Jak prezentuje się "The Congregation"?

Trivium - Silence in the Snow (2015)

Napisał: Łukasz Chamera

Trivum powraca. Na swoim siódmym już z kolei wydawnictwie, amerykanie postawili na czyste wokale i brak growl'u, który w charakterystyczny sposób uzupełniał utwory kapeli na poprzednich płytach. Czy ten eksperyment okazał się udany?

Queensrÿche vs. Operation: Mindcrime (2015)

Spod stacji benzynowej z pełnym bakiem odjedzie tylko jeden zespół. Czy już wiecie który?*

Dwa lata temu rozłam w grupie Queensrÿche przyczynił się do powstania dwóch zespołów o tej samej nazwie. Szybko też okazało się, że taki obrót spraw nie jest na rękę oryginalnej grupie w której za mikrofonem stanął La Torre. Po sądowej batalii były i wieloletni wokalista Geoff Tate zmuszony został do zmiany szyldu - padło na nazwę zaczerpniętą z kultowego albumu macierzystej formacji, do którego wykonywania również uzyskał prawa. Tak też się złożyło, że podobnie jak dwa lata temu, oba postanowiły wypuścić w tym roku swoje nowe płyty. Która z nich zasługuje na uwagę, a która nie?

Kingcrow - Eidos (2015)

To już szósty album tej znakomitej włoskiej, a przy tym wciąż mało kojarzonej grupy, trzeci zrealizowany w obecnym składzie, a przede wszystkim z wokalistą Diegiem Marchesim. Po raz pierwszy można było go usłyszeć na "Phelegethonie" z 2010, który przedefiniował styl Kingcrow, a następnie na "In Crescendo" z 2013*. Oba postawiły poprzeczkę wysoko, ale Kingcrow nie spoczął na laurach, bowiem na najnowszym albumie nie tylko umacnia swoją rosnącą pozycję, ale także ponownie pokazuje, że jest obecnie jedną z najciekawszych nowych grup progreswywnych.

WW XXV: Ektomorf - Aggressor (2015)

Wegry nie tylko Dalriadą i Thy Catafalque stoją. Zresztą pewnie wiecie o tym, śledząc nie tylko to, o czym piszemy w Weekendzie Węgierskim, ale także szukając na własną rękę. Z całą pewnością większości z Was nie jest też obca grupa Ektomorf, która właśnie wypuściła swój dwunasty album studyjny (licząc z dwoma pełnometrażowymi demówkami i trzynasty jeśli liczyć krążek z nagraniami akustycznymi). To właśnie im poświęcimy dwudziestą piątą wyprawę na Węgry i przysłuchamy się kolejnej propozycji groove metalowców łączących w swojej muzyce wiele różnych wpływów, w tym tradycyjny romski folk...

Dagoba - Tales of the Black Dawn (2015)

Francuzi z Dagoba wrócili w czerwcu roku pięknistego ze swoim szóstym albumem studyjnym.  Na okładce poprzednika "Post Mortem Nihil Est" witała nas antropomorficzna postać, która zdawała się przepoczwarzać w jakąś znacznie straszniejszą istotę. Na najnowszej zaś mamy nietoperza z poderżniętym gardłem. Groteskowe okładki mogą odrzucać, przyznam też, że nigdy też ta grupa nie należała do moich ulubionych, jednak ich płyty nie są mi obce i od czasu do czasu lubię posłuchać proponowanej przez nich łupaniny. Świadomie używam tutaj tego słowa - jest to bowiem granie, które można najkrócej właśnie opisać takim określeniem. Jak wypadają "Opowieści z Czarnego Świtu"?

R22/121: Moonspell, Dagoba, Jaded Star (31.10.2015, B90, Gdańsk)

Gdzie spędziliście tegoroczne Halloween? Może także na koncercie portugalskiej legendy black metalu i metalu goryckiego Moonspell? Właśnie w ten dzień w gdańskim B90 grupa po raz kolejny pokazała, że nie ma sobie równych...