Czasami niewiele trzeba, żeby zrobić dobre pierwsze wrażenie. Takie z całą pewnością robi świetna, bardzo minimalistyczna okładka trzeciej płyty Szwedów z grupy Automatism, która podobnie jak mi, może nie być Wam znana. Ciemnozłota barwa okładki*, duże białe litery z nazwą grupy, poniżej ledwo widoczny złotawy tłoczony tytuł płyty. Dodatkowo malutkimi literkami powtórzenie u góry i u dołu. Nic więcej nie trzeba. A jak przedstawia się muzyka?
Din Djarin i Dziecko w końcu docierają na... a jednak nie docierają, bo czeka ich przystanek na... Nevarro. Tak, na tym Nevarro, a nim na Mandalorianina czeka kolejne małe zleconko. Nudne? Ani trochę, tym bardziej, że to, co można zobaczyć w dwunastym rozdziale, a zarazem czwartym odcinku drugiego sezonu aktorskiego serialu z Gwiezdnych wojen, czyli Mandalorianina powinno niezwykle ucieszyć długoletnich i najwierniejszych fanów odległej galaktyki, a także coraz bliższe nawiązania do trylogii sequeli.
Czternasta, obszerna odsłona Wydziału Filmowego z garścią tłumaczeń dla zaprzyjaźnionego bloga Świat Star Wars. A w niej, kolejne straszne miejsca i postaci, wycieczka na Naboo, najważniejsze odcinki Zeba Orreliosa z animowanych Rebeliantów, sekrety nowych wydawnictw książkowych oraz powtórka z pierwszego sezonu Mandalorianina i najlepsze momenty z dotychczasowych odcinków sezonu drugiego. Gotowi do kolejnego skoku w nadprzestrzeń? W takim razie lecimy!
Niemalże równo 3 lata kazał czekać swoim fanom Aaron Marshall na następcę „The Way Forward”. Lider kanadyjskiego Intervals, o ugruntowanej już pozycji wśród najlepszych progresywnych zespołów świata wraca ze swoim nowym muzycznym „dzieckiem” o intrygującej nazwie „Circadian”. Koncept albumu, jak i większość materiału powstała w bieżącym roku, podczas ogromnej ilości czasu jaką dysponował muzyk (poniekąd z przymusu) z powodu pandemii koronawirusa.
W jedenastym rozdziale aktorskiego serialu z Gwiezdnych Wojen, Din Djarin, Dziecko i Pani Żaba docierają na księżyc Trask rozsypującym się Razor Crestem. Tym razem reżyserowany przez Dallace Bryce Howard odcinek zatytułowany Dziedziczka, wreszcie przybliża nieco naszego ulubionego łowcę nagród i jego małego podopiecznego do celu, ale to wcale nie oznacza, że ich podróż chyli się ku końcowi. Mniejsza ilość easter eggów (a przynajmniej na pierwszy rzut oka), która się w nim znalazła została z kolei zastąpiona dużą ilością akcji i powrotem kolejnej znajomej fanom twarzy.
Tradycyjnie, ostrzegamy przed potencjalnymi spoilerami dotyczącymi fabuły, easter eggów i w tym wypadku pierwszego aktorskiego pojawienia się tytułowej Dziedziczki.
O tych Australijskich post-rockowcach pisaliśmy trzy lata temu przy okazji ich trzeciej płyty "Made of Breath Only". Najnowszy pełnometrażowy album tak naprawdę nie jest jednym wydawnictwem, bo składają się na niego trzy epki, które panowie wypuszczali w krótkich odstępach czasowych w tym pandemicznym roku. Będąca semi-konceptem najnowsza propozycja muzyczna jest zaś komentarzem do kondycji świata w jakim obecnie żyjemy. Sprawdźmy, czy kolejny taki komentarz był potrzebny i jak się go słucha...
O najnowszej, tegorocznej płycie Thy Catafalque zatytułowanej "Naiv" pisaliśmy można by rzec dopiero co, bo w lutym tego roku, a już pojawia się kolejne wydawnictwo od Tamasa Katai. Tym razem jednak nie jest to pełna płyta, a epka będąca częścią trzynastopłytowego boxa* zawierająca wszystkie dotychczasowe albumy wydane jako Thy Catafalque oraz trzy solowe albumy Tamasa - dwa wydane pod własnym nazwiskiem i jeden w ramach projektu Neolunar. Oczywiście o wszystkich możecie przeczytać we wcześniejszych odsłonach Weekendu Węgierskiego, jak również o kilku innych projektach, które się na "Kӧd Utánam" ("Mgła za mną") nie znalazły, a my zajmiemy się tym razem wyłącznie wspomnianą epką, zatytułowaną "Zápor", która ukazała się także cyfrowo jako osobne wydawnictwo 9 listopada tego roku. Sprawdźmy zatem, co tym razem przygotował Tamas Katai...
W dziesiątym rozdziale aktorskiego serialu z Gwiezdnych Wojen, Din Djarin i Dziecko kontynuują swoją podróż, oczywiście z niespodziewanymi przygodami i przystankami wbrew ich woli, a wszystko przez pewną pasażerkę. Odcinek, który zresztą został zatytułowany Pasażerka może nie przesuwa akcji znacząco, ale to bynajmniej nie oznacza, że nie był satysfakcjonujący, a przy tym obfitował w kilka easter eggów, które zgrabnie łączą się z oboma istniejącymi kanonami naszej ulubionej odległej galaktyki. Tradycyjnie ostrzegamy zatem przed potencjalnymi spoilerami dotyczącymi fabuły i easter eggów z drugiego odcinka drugiego sezonu serialu!
Czas na kolejną odsłonę W NiewieLU Słowach. Tym razem wybierzemy się do Francji i sprawdzimy najnowszą płytę grupy Watertank mieszającej punka z alternatywą, shoegazem i post-hardcorem, a następnie przeniesiemy się do Niemiec na spotkanie z debiutantami z Fooks Nihil - kolejnej kapeli zaglądającej w lata 60. XX wieku. Przypominamy, że na pokładzie naszych wilczych linii lotniczych potrzebujecie wyłącznie dobrych humorów, kawy i słuchawek, maseczki nie są wymagane. Możemy zaczynać?
Nasz ulubiony Mandalorianin, znany także jako Din Djarin, oraz Dziecko wracają w drugim sezonie pierwszego aktorskiego serialu z Gwiezdnych Wojen. Dziewiąty rozdział ich podróży zatytułowany "Szeryf" rozpoczyna się od mocnego uderzenia, a potem napięcie rośnie niczym u Alfreda Hitchcocka. Do kompletu garść fantastycznych easter eggów i powrotów, także tych od dawna wyczekiwanych. Ostrzegamy jednak przed potencjalnymi spoilerami dotyczącymi fabuły i easter eggów z odcinka rozpoczynającego drugi sezon serialu!
"Dotrwaliśmy? Dotarliśmy aż tutaj? Mamy jesień? W obliczu tego, co nam zaoferował ten rok i nasz szanowny rząd to wręcz cud. Mam nadzieję, że się trzymacie i nie zwariowaliście całkiem. Być może, tak jak mi, ten rok pokrzyżował plany i marzenia, ale nikt z nas nie mógł przewidzieć, co się wydarzy. Miał być rok zmian, ale niestety tym razem nazwa okazała się niezbyt trafna, bo chyba nie o takie zmiany nam chodziło." - tak zaczynamy wstępniak do kolejnego numeru Wilka Kulturalnego, czyli magazynowego rozszerzenia bloga LupusUnleashed prawie na papierze, a tym samym przedostatniego w tym roku. Dobrze czytacie - przedostatniego. Jeszcze w grudniu pojawi się dodatkowy numer, będący drugim suplementem, ale dziś będzie o listopadowym.
Kiedy Maciej Meller dołączał do Riverside jako koncertowe wsparcie stwierdziłem, że za jakiś czas dołączy na stałe. Jeszcze podczas wydawania siódmego albumu Riverside zatytułowanego "Wasteland" na płycie był gościem specjalnym, ale już na początku tego roku ogłoszono, a krótko przed pandemią, że oficjalnie został nowym gitarzystą grupy. Na to jak studyjnie zastąpi Piotra Grudzińskiego już jako oficjalny gitarzysta przyjdzie nam jeszcze trochę poczekać, ale pewne wskazówki może dać jego debiutancki, solowy album, który pojawił się w międzyczasie, bo 18 września tego okropnego roku. Quidamowe i Riversidowe reminiscencje są tutaj bowiem jak najbardziej słyszalne, choć jednocześnie Maciej Meller wyraźnie wypracowuje tutaj osobny, indywidualny styl. Wreszcie, podobnie jak Maciej Gołyźniak ze swoją płytą "The Orchid", idealnie wpisuje się w jesienny czas. Sprawdźmy dlaczego...
